konkurs “Smaki Świata”

Smaki świata kojarzą mi się głównie z orientalnymi smakami, które uwielbiam. Często zachodzę do chińskiej knajpki w moim mieście, by raz po raz próbować nowych dań z ich menu. Niestety rzadko w domu robię takie dania, gdyż mój “francuski” nie zje nieczego orientalnego, gdyż jak to mówi: “Nie jadam bambusów”. Pozostaje mi rozkoszować się moimi smakami świata w mojej ukochanej restauracyjce.

widzę azjatyckie targi pełne warzyw i owoców o nieznanych smakach, woreczki z różnokolorowymi przyprawami, których zapachy mieszają się w powietrzu i ludzi, którzy starannie wybierają każdą rzecz, która wyląduje w ich koszyku. gwar świata (:

Olga Śmiełowska

“Smaki Świata”…? To nazwa co miesięcznych warsztatów kulinarnych, na które mam zaszczyt uczęszczać. Pani Nocera, niezwykle doświadczona znawczyni i zarazem ambasadorka – chyba – wszystkich kuchni świata, w mistrzowski sposób prezentuje poszczególne regiony jego pod względem kulinarnym. W ten sposób odkrywamy niezliczone, nowe smaki, inne, nieznane przyprawy, zaskakujące potrawy, nietypowe połączenia, czy warianty przygotowania różnych dań w zależności od położenia geograficznego. Często, gościem specjalnym na warsztatach jest kucharz pochodzący z danego kraju, który w jeszcze bardziej autentyczny sposób przybliża pyszności ze swoich stron. Egzotyczni kucharze przyrządzali już min. przepyszne jamajskie ciasto z rumem, czy salwadorską quesadillę, tak bardzo inną od tej nam znanej. Tematem następnych warsztatów będą smakowitości z Egiptu, na które już się nie mogę doczekać.

nietypowewypieki@googlemail.com (NTW)

widzę coś świeżego, pysznego i bardzo aromatycznego i bardzo orientalnego

marta0778@op.pl

O poranku, gdy nad trawą wisi jeszcze smuga białej jak mleko mgły,
a przez okno wdzierają się pierwsze promienie słońca,
świeże pieczywo smakuje najlepiej ze swojskim masłem.
Gdy tak siedzę, nie myślę o pracy, o codzienności,
ani o pośpiechu, który niewątpliwie zabija wszelkie smaki życia.
Myślę o smaku świata.
O jego aromatach i odcieniach, tych delikatnych i lekko mdłych, jak listki białej herbaty,
i tych mocnych, jak czarna herbata z chińskiej prowincji Yunnan, którą popijam na “dzień dobry”.
Myślę o “Śniadaniu o Tiffaniego” i zastanawiam się, jakby to było o poranku w Nowym Jorku, na pustej ulicy w samotności
zjeść holenderskie paszteciki… Zamykam oczy i wsłuchując się w szum lasu zza okna, zapach i smak świata staje się
wyraźniejszy. Widzę kolorowy obłok mielonych przypraw, zieloną podstawę świata – zioła wszelkiej maści; bazylię, oregano, majeranek,
rzeżuchę, i wystające z brunatnego gruntu nacie pietrzuszki, marchwi, szczypioru, selera i innych warzyw. Wyciągam przed siebie ręce,
by objąć to wszystko, ale to niemożliwe. Smaki są nieuchwytne. Trwają chwilę i rozpływają się w ustach niczym ryż z ciepłym masłem, posypany cynamonem.
Uśmiecham się na myśl o pesto rosso z makaronem al dente na włoskim stole skąpanym w ciepłym południowym słońcu.
Zapach pomidorów jest intensywny, ale nie przytłaczający. Cudownie. Wizja rozmywa się, powoli zamieniając Włochy we Francję i niezbyt przyjemnie pachnące stosy
serów. Widok jest niesamowity, Camembert Le Rustique leży na ogromnej tacy pośród innych tradycyjnych wyrobów francuskich.
Aż slinka cieknie na samą myśl, gdy nagle obraz znika, stołek staje się twardszy, a zapach świata diametralnie się zmienia. Za sprawą silnego podmuchu wiatru,
zamyka się moje okno, przewraca się doniczka z ziołami, a przygotowane wcześniej kanapki stają się nader realnymi, by objąć je ustami i
zjeść je ze smakiem na śniadanie.

Facebook: Klaudia Hatala

Jak słyszę ” smaki świata” wyobrażam sobie kolory, zapachy, widzę wszystko piekne i przepyszne, z wielką ilością ludzi jedzacych. Jedzenie na całym świecie jest fantastyczne a smaki taki odmienne, że nie da sie bez nich zyć.

Facebook:Anna Mieńko i kobiecemysli.pl

A mnie smaki świata kojarzą się z dzieciństwem. Tak, tak, mówiąc wprost z maminą kuchnią. Bo nasz dom był całym moim światem. :)
Z zapachem świeżo pieczonego chleba, grzybów suszących się jesienią, ogórków czekających na ukiszenie, późnym latem, nowalijkami i pierwszą włoszczyzną na wiosnę, czy zapachem bigosu zimą, świątecznymi wypiekami, mazurkami, babkami, niedzielnym obiadem i wszystkim tym co zabiera się w sercu idąc w ten prawdziwy, dorosły świat. To do tych wspomnień najchętniej wracam, do moich smaków świata.

Na FB jestem tu: https://www.facebook.com/mariola.grzeda.7

Wędrując fantazją poprzez smaki świata,
Czuję wewnątrz serca silne poruszenie,
Przypominam sobie wtedy woń pięknego lata,
Bo to właśnie z latem wiążę swe wspomnienie.

Kiedy słońce promieniami cały glob oblewa,
Rosną we mnie chęci poznawania świata.
Radość powoduje, że ciało me śpiewa,
Wyjeżdżam się cieszyć urokami lata.

Krążę po Tajlandii gdzie spożywam bami,
Danie dla kraju bardzo tradycyjne.
Jest nim makaron, mięso z warzywami,
Które uważam za rewelacyjne.

Następnie śmigam do pięknej Japonii,
Gdzie namasumono i sushi królują.
Ryżu i ryb nie opuszczą oni,
Często tym jedzeniem stoły dekorują.

Smak Indii, mimo pieców z krowiej kupy,
Prowadzi fantazję po same niebiosa.
Tam Dal króluje – jako rodzaju zupy,
Ćapati i pyszne pierogi samosa.

Brazylia – kolejna radość człowieka,
Stąd maniok, kuskus i olej palmowy.
Bogata w vatapa i danie moqueca,
Można tam wykonać kulinarne łowy.

Ostatnią odwiedzam kuchnię Meksyku,
Od razu tortilla przychodzi do głowy.
Burrito de machaca – placek pełen szyku,
I mole poblano –ich sos narodowy.

Każdy z nas słysząc o smakach na świecie,
Ma w swojej głowie różne skojarzenia.
Ja mam marzenie, o którym nie wiecie,
Choć wątpię by było ono do spełnienia.

Chciałabym każdy dzień pięknego lata.
Kosztować inne, przepyszne dania.
Takie przywiane z różnych stron świata,
Dające szansę tradycji poznania.

Być może książka Gora i Baxtera,
Pozwoli mi zrobić krok ku mym pragnieniom.
Tak bardzo bym chciała tego bestsellera,
Więc proszę, dopomóż moim marzeniom.

werka7@gmail.com
Weonika Walter

Na hasło “Smaki Świata” w mojej wyobraźni pojawia się stół – nie jest to jednak zwykły stół. Jest głównym punktem wielkiej imprezy “Smaki Świata” – a jakże. Dookoła niego kręci się spora grupa osób z różnych zakątków świata. Co jeszcze o stole? Jest ooogromny. I nie jest okrągły czy kwadratowy. Patrząc na niego z góry widzimy… mapę kontynentów. Tak, blat stołu jest precyzyjnie przycięty na kształt mapy świata. Możemy sobie swobodnie chodzić między Afryką a Ameryką, obejść Azję dookoła i lawirować między wysepkami Oceanu Spokojnego. A podczas tego spacerku, próbujemy smaków całego świata, rozłożonych na naszym wielkim stole w miejscu pochodzenia tychże przysmaków. Stoimy obok Ameryki Północnej – sięgamy po amerykańskie żeberka z grilla, a może po meksykańską tortillę? A może obrócimy się, aby sięgnąć (dosłownie) do kuchni europejskiej – polski bigos, włoska pizza, norweski łosoś, francuski szampan? A może zrobimy krok w stronę Orientu, po indyjskiego kurczaka w curry, albo dalej – na prawdziwe, japońskie sushi? Cały świat – i jego smaki – stoją przed nami otworem! Do tego możemy sobie porozmawiać z innymi krążącymi wokół naszej kulinarnej mapy świata. Jedna wielka degustacja i jednocześnie dyskusja. Podróż dookoła świata z widelcem w ręku. Ah, ah! Czy ktoś może stworzyć takie miejsce? Najlepiej na stałe? :)

Gdy słyszę hasło “Smaki świata” kojarzy mi się to z wybuchową mieszanką smaków, zapachów – od słodkiego po gorzki. Od razu czuję zapachy wszystkich tych aromatycznych przypraw, które chętnie mogłabym dodać do potrawy. Smaki świata czyli potrawy z całego globu ziemskiego.

Facebook : Weronika Kidankiewicz
mail: juki5@wp.pl

SMAKI ŚWIATA to radość dla podniebienia i możliwość podróżowania widelcem po mapie. To wielokulturowość, tradycja, dobry smak i nieco egzotyki w codziennym kulinarnym świecie.

To wyjątkowa historia i niesamowita przyroda daje nam w darze smaki, smaki świata których odzwierciedleniem jest ludzkie życie.

To wyborny barszcz jedzony przez naszych geograficznych sąsiadów!
To ślimaki co przypełzły do talerza pewnego przystojnego Francuza.
To wyborna pizza pałaszowaną przez pięcioosobowa rodzinę we Florencji.
To knedliczki serwowane przez Krecika.
To sushi prosto od mistrza sumo.
To curry z hinduskiego targu.
To oliwki od bogów Olimpii.

Cały świat daje nam wiele smaków, które pieszczą nasze zmysły. Nie tylko wzroku podziwiając wyjątkowość Delhi czy Paryża, lecz także ofiarowują nam niezapomniane chwile przy talerzu, rozkoszując się jednym ze smaków świata!

Pozdrawiam
Joanna Pyzik (FB)
joannapyzik1608@wp.pl

Smaki Świata to dla mnie kolory. Całe mnóstwo kolorów. Kolory warzyw. Czerwień pomidora, żółć papryki, zieleń cukinii. Kolory przypraw. Złoto szafranu. Czerwień harissy. Fiolet lawendy. To mnóstwo zapachów. Te słodkie i te ostrzejsze. To bogaty smak, zarówno kuchni polskiej, orientalnej czy włoskiej. To bogactwo wszystkiego, co nas oznacza.

Klaudia Sroczyńska

Oj, to długa historia! posłuchajcie!

Zamykam oczy i widzę… Kilka ogromnych języków! Stoją sobie pod ścianą i rozmawiają. Jeden jest we włsokie paski, ten zachwala pod niebosa makaron i pizzę, śmieje się z niego Język Francuski – który poleca żabie udka. Polski język odpowiada, że nie ma to jak schabowy z kapustą, na co Rosyjski Język dodaje, że obowiązkowo Jaś Wędrowniczek do popitki.
Język Chiński nieśmiało wcina nuddle z kurczakiem i częstuje Język Japoński, który w zanadrzu chowa sushi. Hamburgery rozdaje Język Amerykański, ale języki wolą inne dania.
Tk sobie stoją i rozmawiają, zachwalając swoje potrawy.

To widzę, gdy zamknę oczy!

Smaki świata…to coś…wyobraź sobie, jest czerwiec, lato, słońce świeci, siedzisz przed swoim laptopem rozmawiając z przyjaciółką przez Skype, która daje Ci znać że w internetowym biurze podróży jest wycieczka last minute, jedyny problem jest taki że musicie się zdecydować teraz bo wylot jest za 8 godzin. Bez zastanowienia wyciągasz spod łóżka kasę którą oszczędzałaś cały rok, liczysz, zgadza się i będzie nawet na coś do jedzenia przez ten tydzień, bez zastanowienia kupujecie wycieczkę, natychmiast pakujecie ciuchy, paszporty, plecak, zostawiacie kartkę na lodóce dla mamy, żeby wiedziała co się dzieje jak wróci z pracy- ładna niespodzianka swoją drogą- i pędzicie na lotnisko które jest oddalone od Twojego miasta o 4 godziny, nie ma więc za dużo czasu, trzeba ruszać, trzeba wydrukować bilety na samolot, potwierdzić rezerwację, przelewy.. Uff, udało się, wsiadacie do samolotu, lecicie do Maroko.

Smaki Świata to coś…wyobraź sobie… Czerwiec, lato, siedzisz w swoim pokoju gadając przez Skype ze swoją koleżanką która nagle podsuwa super pomysł- wycieczka za granicę. Szybko sprawdzacie oferty biur podróży, nic ciekawego…ale na jednym forum internetowym ogłasza sie para która nie może skorzystać z wykupionej wcześniej wycieczki, chcą ją komuś odstąpić, trzeba tylko zapłacić za zmianę nazwiska. Szybko wyciągasz pieniądze ze świnki skarboki które zbierałaś cały rok na telefon- a co tam telefon, niech żyje przygoda!! – zgadza się, zostanie jeszcze jakieś 300 zł na jedzenie, bez zastanowienia bierzecie wycieczkę. Problem jest tylko jeden- wylot za 8 godzin a Twoje miasto jest oddalone o jakieś 4 od niego…w prędkości światła wyciągasz skurzoną walizkę, kilka ubrań, paszport, kartka przyczepiona na lodówkę dla mamy- jak wróci z pracy to niech się zorientuje ile się wydarzyło między czasie… taksówka na dworzec pkp i witaj przygodo!!!
Wsiadasz do samolotu, kilka godzin i jesteście na miejscu- okropnie głodne, nie jadłyście nawet obiadu, rzucacie się więc na typowo marokańskie potrawy z bufetu miejscowego “hotelu” – tak nazwijmy chatki w których będziemy nocować, warunki nie są najgorsze i jedzenie jak się okazuje też, więc przez niemal pół nocy zajadasz się ghoriba, popijając herbatą Tuareg, nieźle jak na 24 godziny w ciągu których przebyłaś tysiące kilometrów i znalazłaś się w innym kręgu kulturowym w którym w piątek jedzą kuskus a tradycyjna zupa to nie pomidorówka tylko harira- świeża kolendra, soczewica, fasola i jagnięcina.. Bardzo dobra odmiana dla kubków smakowych, tydzień w Maroko. Wycieczka jest super ale dobiega końca, mnóstwo wspaniałych zdjęć, wspomnień, kilka pamiątek, jazda wielbłądem…Nie chcecie jeszcze wracać ale musicie. Pakujecie się, wracacie do Polski, Warszawa wydaje się teraz taka nudna…nie, przygoda nie może się tak skończyć, łapiecie stopa, gdziekolwiek, byle przygoda trwała…akurat trafiacie na kogoś kto jedzie na wschód, para studentów, która wybrała się do Turcji- nie możecie narzekać, to i tak duże szczęście że spotkaliście kogoś kto was wspiera. Po kilku dniach ciągłej jazdy samochodem docieracie, okropnie głodni, nie macie gdzie nocować, jesteście zdani na ludzi z wioski pod którą zostawiliście samochód. Pytacie kogoś o drogę do targu, spotykacie tam kucharkę która sprzedaje swoje wyroby- zupa z soczewicy brzmi świetnie, dopełnia ją smak suszonych liści mięty. Bez zastanowienia decydujecie się aby kupić od niej coś jeszcze, na później- duży wybór- mięso mielone w liściach winorośli, decydujecie się jednak na zapiekankę z mieszanki warzyw- jagnięcina, kabaczek, bakłażan.. W ciągu tych kilku dni zaprzyjaźniliście się z tą kobietą, w końcu jest waszą żywicielką a w dodatku pozwalacie jej zarobić – uczycie się przy niej przygotowywać musakkę z kalafiora, tradycyjny Pilav, tureckie rawioli, budyń ryżowy… Pyszności. Nie ma jednak co marnować czasu, wasi towarzysze postanowili wracać do Polski natomiast wy jesteście głodni przygód.. dwa dni spędzone na autostradzie w poszukiwaniu stopa, do jedzenia tylko resztki tego co udało się zabrać z Indii, delikatnie słodkawy Budyń Noego który idealnie zaspokaja głód…W końcu udaje się znaleźć kogoś kto jedze wgłąb Azji, tym razem trafiacie do Gruzji, zajadacie się pysznym chinkali który przypomina formą nasze pierogi.. jesteście natomiast wręcz zakochane w deserach gruzińskich, konfiturach z fig, melonów, świeże arbuzy, pomarańcze.. Później szaloną decyzja trafiacie na Węgry, zakochujecie się w zupie rybneja gulasz grzybowy to podstawa każdego śniadania.. z chęcią próbujecie węgierskie leczo aby porównać go do tego które robią wasze mamy… jednak to co naprawdę wynosicie z tej podróży kulinarnej to puree z kasztanów jadalnych z bitą śmietaną- przepis trafia do notesów a smak zostanie zapamiętany jeszcze długo… Okazuje się natomiast że węgierskie wina znacie doskonale- Tokaj, Bycza Krew..to smaki które znacie z Polski, z wieczorów spędzonych z dziadkiem.. na koniec waszej wędrówki po Europie nie mogło zabraknąć Włoch, tradycyjnej pizzy, najlepsze mozarelle, królestwo makaronów… okazuje się że nie ma to jak prawdziwe, włoskie ravioli, bruschette. Polskie akcenty oczywiście zawsze się znajdą- gnocchi to bardzo podobna potrawa do naszych kopytek! Jednak jako miłośnicy słodkości, nie mogliście odmówić tradycyjnemu panna cotta, tiramisu, granita… kuchnia włoska jest popularna na całym świecie, obok francuskiej, więc te nazwy mówią więcej niż nazwy potraw chociażby z Gruzji, są wchłonięte do naszej kultury.
Niestety pora wracać do domu, spotykacie kogoś kto z Włoch jedzie samochodem do Polski ale chce po drodze przejechać chociaż przez kawałek Francji, więc na sam koniec próbujecie czegoś czego nigdy w życiu nie wyobrażałybyście sobie w swoich ustach- to ślimaki, żabie udka.. o dziwo smakuje całkiem przyzwoicie, nie możecie natomiast doczekać się słodkiego, typowego francuskiego śniadania i powrotu do Polski.
Jeśli więc ktos zapyta mnie czym są smaki świata, będę mogła opowiedzieć o różnicach kulturowych i różnych zwyczajach i nawykach żywieniowych, zależnie od sytuacji- człowiek jest w stanie zjeść znacznie większą ilość pokarmów niż wydaje się zwykłemu mieszkańcowi Krakowa czy Warszawy, smak świata jest słodko-kwaśny i polany syropem klonowym:)

Kim Novak na facebooku
( facebook.com/waglevska )

Hasło: Smaki Świata kojarzy mi się z postaciami ludzi o różnych kolorach skóry, siedzących przed daniami charakteryzującymi kuchnie danej rasy, narodu, kraju i dzielącymi się nawzajem jedzeniem (trochę jakbym oglądała reklamę United Colors of Benetton;). Odmienni kolorami skóry, pochodzeniem, kulturą bycia i kulturą stołu… ale wszyscy zgromadzeni w jednym miejscu, ciekawi siebie i potraw, które jadają inni na co dzień.

Na FB: http://www.facebook.com/Domowaboginipl
Blog: http://www.domowabogini.pl

Gdy słyszę hasło “Smaki Świata” oczami wyobraźni widzę małe regionalne stragany z tradycyjnym jedzeniem, małe winne piwniczki, rybaków, owocowe sady i tysiące pachnących kolorów.