Jak mądrze wyznaczyć sobie cel w diecie?

“Drogi wujku Google, chciałabym schudnąć milion kilo w weekend. Albo chociaż 10 kilo w tydzień. Ewentualnie do wieczora chciałabym zrzucić tak ze cztery… “ – podchodząc do diety w taki sposób z góry skazani jesteśmy na porażkę. Jesteś ciekaw dlaczego?

#1 – nie oczekuj cudów

Ok, na dobry początek powiedzmy sobie jedno – jeśli zaczynasz się odchudzać, twój cel musi być realny. Inaczej będzie pot, łzy, zgrzytanie zębów, zwątpienie i depresja. Co to znaczy realny? To znaczy, że jeśli jesteś 45-letnią matką czwórki dzieci i masz metr-czterdzieści wzrostu, to raczej nie będziesz nigdy wyglądać jak 17-latki z wybiegów dla modelek – przykro mi. Siłą woli, ani nawet ciężką pracą pewnych rzeczy nigdy nie zmienimy (nie wierzcie w diety zmieniające rysy twarzy), dlatego już na wstępie warto racjonalnie spojrzeć na predyspozycje swojego ciała unikając w ten sposób wielu rozczarowań. Niemniej jednak, w miarę chudnięcia wasze ciało nie raz Was zaskoczy, zapewne tam, gdzie najmniej się tego spodziewacie. Pozytywnie :)

#2 – zapoznaj się z liczbami, ale nie ufaj im w 100%

Zacznijmy od liczb i odrobiny teorii. Pewnie już ją znasz, ale to podstawy, rzekłabym takie ‘odchudzanie 101’, więc warto przypomnieć (bardzo niecierpliwi mogą pominąć ten fragment).

Wejdź na wagę. Liczba, którą pokaże to Twój próg wyjścia – teraz będzie już tylko lepiej. Krok drugi to obliczenie Twojego BMI. Jeśli jesteś kiepski z matmy lub leniwy, w internecie znajdziesz mnóstwo kalkulatorów, które policzą to za Ciebie. Jeśli jednak z jakichś powodów jarają cię cyferki, to możesz obliczyć BMI według następującego wzoru: BMI = [masa ciała (kg)] / [wzrost (m)]2

Masz już? Super. Jeśli Twoje BMI wynosi mniej niż 21, a ty mimo to myślisz o odchudzaniu, to tak naprawdę jedyną mądrą rzeczą jaką możesz teraz zrobić, to poprosić o pomoc specjalistę – jesteś chuda i jeśli myślisz inaczej to mamy tu do czynienia z zaburzonym poglądem na samą siebie. Każdy wynik do 24,9 to wynik w normie i nie wymaga drastycznych środków, co najwyżej trochę ruchu. Od 25 wzwyż mamy już do czynienia z nadwagą tudzież otyłością i z tym na pewno warto coś zrobić. Pamiętaj jednak, że bez względu na to ile ostatecznie schudniesz, nigdy nie powinieneś doprowadzić do tego, żeby Twoje BMI wskazywało mniej niż 18,5 – to już niedowaga!

Istnieje wiele wzorów i teorii na coś, co nazywają “wagą idealną“. Ja jednak nie lubię być niewolnikiem liczb, bo dobrze wiem, że kilogram tłuszczu ma znacznie większą objętość niż kilogram mięśni, dlatego nie trzymam się tych wyników kurczowo. Celem odchudzania nie powinna być nigdy cyferka na wadze, ale to jak wyglądamy i czujemy się sami ze sobą. Cyferki są jednak przydatne do kontroli postępów – w lustrze trudno zauważyć stopniowy progres, bo przeglądamy się w nim codziennie. 

#3 – wyobraź sobie siebie

Wyznaczając sobie cel, w pierwszej kolejności zastanów się nad tym co dokładnie chcesz osiągnąć. Możesz myśleć o wymarzonej wadze czy obwodach, ale lepiej myśleć o wymarzonej sylwetce – wizualizuj ją sobie, a następnie… zapisz, opisując wszystko jak najdokładniej.

#4 – daj sobie czas

Gdy już wiesz co chcesz osiągnąć, naturalną koleją rzeczy jest to, że będziesz zastanawiał się nad wyznaczeniem sobie pewnych ram czasowych. Wiem, że istnieje mnóstwo osób (w tym ja sama), które do wielu tematów podchodzą zadaniowo i to co najlepiej je mobilizuje to zbliżający się deadline. Odchudzanie to jednak nie zadanie, które należy wykonać, a potem o nim zapomnieć. To proces. To zmiana nawyków. To stała praca nad sobą.

O tym czym tak na prawdę jest chudnięcie i na czym ten proces polega można by pisać godzinami. Może kiedyś pokuszę się o notkę na ten temat. To co jednak musicie wiedzieć już na samym początku, że o ile na początku waga może spadać nieco szybciej (opróżnienie żołądka, utrata wody itp.), to za “zdrowe odchudzanie” uznaje się spadek wagi do 1 kg tygodniowo. Dlatego z góry należy wykluczyć wszystkie diety obiecujące 10 kilo w tydzień i inne tego typu wynalazki. Trzeba również o tym pamiętać ustalając sobie te ramy czasowe o których wspominałam. Nie przytyłeś przez jedną noc, więc nie oczekuj, że przez jedną noc schudniesz.

#5 – wyznacz kamienie milowe (i nagrody – yay!)

Dawno temu usłyszałam jedno zdanie, które raz na zawsze wyleczyło mnie z nagradzania się na diecie smakołykami (wiecie, schudłam dwa kilo, to mogę zjeść w nagrodę czekoladę). Zdanie to brzmiało: “Nie nagradzaj się jedzeniem, nie jesteś psem.” To działa także w drugą stronę – wiele osób przechodząc na dietę za pomniejsze “grzeszki” każe się głodówką lub rezygnowaniem z posiłku. Nie tędy droga.

Nie znaczy to jednak, że w drodze do celu nie można nagradzać się innymi drobnymi przyjemnościami. Dlatego planując, wyznacz kilka pomniejszych kamieni milowych, od razu zapisując sobie rodzaj nagrody za jego osiągnięcie. Dla jednego wystarczającą nagrodą będzie relaksująca kąpiel w wannie, dla kogoś innego nowe buty od Jimmy Choo – pamiętaj, żeby nagrody również dopasować do swoich możliwości inaczej czeka cię depresja związana z zerowym stanem konta ;) U mnie większość nagród opiera się na kupieniu sobie czegoś ładnego – zacznę od butów, bo te pasować będą nawet jak schudnę, na seksowną bieliznę przyjdzie czas później ;)

Nie wiem czy będzie to dla Was pomocne, ale postanowiłam, że podzielę się z Wami tym co jest moim celem i co ja zapisałam sobie na kartce: “Chciałabym schudnąć około 30-35 kilogramów w mniej więcej rok. Jako pierwszy kamień milowy wyznaczyłam -10 kg, które chciałabym osiągnąć w ciągu pierwszych 2-3 miesięcy. Chcę być dużo szczuplejsza, wysportowana, ale nie bardzo chuda- chcę mieć kobiecą sylwetkę, z okrągłą pupą, szczupłymi nogami i szyją. Zależy mi na wyglądzie bardzo zmysłowym i delikatnym. Nie chcę mieć bardzo widocznych mięśni, a jedynie ładnie zarysowaną sylwetkę. Marzy mi się szczupła talia, płaski brzuch i widoczne kości obojczyków. To czego przede wszystkim chcę się z mojego ciała pozbyć to wystający brzuch, bułeczki nad kolanami, zwiotczałe ramiona, drugi podbródek… ”

Jak widzicie nie określam nic ściśle i kategorycznie – ani kilogramów, ani czasu, ani obwodu w pasie. Każdy postęp będzie mile widziany, ale wiem do czego zmierzam. Oczami wyobraźni widzę siebie, jak jestem tak bardzo “hot” jak rozgrzane piaski plaży na Bora Bora, gdzie przechadzam się w moim skąpym bikini… ;) Jak myślicie, uda się? :)

Artykuł powstał przy współpracy z: